15 października. Dzień Dziecka Utraconego. Polsce obchodzony jest on od 2004 roku.
Ta tragedia nie dotyka tylko matki, ale dotyczy całej rodziny. Każdy jej członek przeżywa niesamowity wewnętrzny dramat. Tego dnia mogą oni uczcić pamięć swoich dzieci. Dla tych rodziców może to być okazja do postawienia świeczki, chwili zadumy, do uzewnętrznienia ogromu swojego cierpienia, na który nie pozwalają sobie na co dzień. Dzięki tym obchodom mogą poznać innych rodziców utraconych aniołków. Połączyć się z nimi w cierpieniu i pokazać, że istnieje również życie po śmierci dziecka. Ci którzy przeszli przez tę tragedię, mogą na chwilę zapomnieć o samotności z jaką musieli się zmierzyć. Nikt bowiem w trakcie tych chwil nie powinien zostać sam. Gdy ma się obok ludzi, którzy radzą sobie ze stratą, przeżyli już żałobę, przechodzą to samo co, łatwiej jest stawić czoło codzienności.
Dzień Dziecka Utraconego ma też pokazać innym rodzicom, że obok nich żyją ludzie, którym nie dane było doświadczenie radości rodzicielstwa, że są tacy rodzice, którzy muszą przeżyć ból i traumę po odejściu swoich dzieci. Niestety jest ich wielu, zbyt wielu.
Tego dnia wspólnie wspomnijmy w zadumie Aniołki, którym nie dane było być z nami.
https://m.youtube.com/watch?v=r0AwrlvrP9M
