I ludzie mi sóm drodzy i mili;
I nie wiym, co milśi
nad swojski poddaśi?
Nad ptośka, co w krzokach fórt furgo?
Nad matkym co w biołych śiatkach
Lyn przyndóm w biołej izbie?
Nad ziymiym, co łobiyli nóm rodzi?
Nad gwiozdkym, co w ćistej
łOdbijo sie wodzie?
Nad miesiąćiek, co z lasu wychodzi?
I nie wiym, co milśi,
Nad ludzki wejrzyni?
Co barzij ćiste, nad wodym przećistóm?
Co lepśi, nad dobre
U ludzi spómniyni?
Co drokśi, nad ziymiym łojćistóm?
Teofil Lenartowicz – Mnie wszystko tak cieszy
Tłumaćił na gwarym istebniańskóm – Ondrzej Suśka z łOgrodu
Na zdjyńciu ś.p. Zuzanna Gwarek i Maria Suszka. Zdjyńci zrobióne w Kóniokowie na Gróniku