{source}
<!– You can place html anywhere within the source tags –>
<iframe width=”727″ height=”409″ src=”https://www.youtube.com/embed/Xq0TfijUsp8″ title=”Zaproszenie na sobotnie (03.09.2022) wydarzenie!” frameborder=”0″ allow=”accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture” allowfullscreen></iframe>
<script language=”javascript” type=”text/javascript”>
// You can place JavaScript like this
</script>
<?php// You can place PHP like this
?>
{/source}
Beata Legierska – mistrzyni cienkiej nici gościem Beskidzkich Spotkań z Awangardą
Jeśli można mówić o awangardzie koronki koniakowskiej, nie sposób nie wspomnieć o Beacie Legierskiej – mistrzyni cienkiej nici.
Wprost niewiarygodnie misterne, zachwycające delikatnym pięknem dzieła artystki będzie można zobaczyć w Hotelu Złoty Groń. podczas Beskidzkich Spotkań z Awangardą 3 września 2022 r. Będzie to również niepowtarzalna okazja do spotkania z artystką, w której rękach twórczość ludowa przekształciła się sztukę.
Beata Legierska koronką związana od 6 roku życia. Wcześniej tradycję „heklowania” kontynuowały także jej mama oraz babcia. Oprócz tego jej mistrzyniami były także pani Maria Michałek z Istebnej Andziołówki oraz Marta Legierska z Koniakowa. Twórczyni wykonuje koronkę z najcieńszych nici jedwabnych (nr 200). Jest członkinią Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Tworzy nie tylko koronki oparte na tradycyjnych wzorach, ale także własne autorskie kompozycje, obrazy „malowane koronką”, które sygnuje swoimi inicjałami. Inspirację czerpie z przyrody i tradycji.
Prace Beaty Legierskiej wielokrotnie nagradzano i wystawiano między innymi w Vamberku,, Stuttgarcie, Wissembourgu, Bukareszcie , Baden. Zachwyciły także w Japonii w Fujikawa Kirie no Mori Museum w 2012 r.
Umiejętność „heklowania” z cienkiej nici koronczarka przekazała córce Karolinie. W 2020 roku były bohaterkami programu „Urodzeni Artyści” realizowanego przez TVP Kultura. Wspólnie tworzą między innymi przepiękną biżuterię docenianą w międzynarodowych konkursach jubilerskich. Ich praca w 2022 roku otrzymała jedną z nagród podczas Międzynarodowego Konkursu Sztuki Złotniczej w Legnicy.
Zbigniew Walach – Symfonia Beskidzka
Miłość do tradycji i odwaga tworzenia nowych brzmień, wirtuozeria muzyczna i niczym nieskrępowana radość muzykowania, dusza miejsca zapisana w dźwiękach – to właśnie Symfonia Beskidzka. Będzie okazja usłyszeć ją podczas Beskidzkich Spotkań z Awangardą na Złotym Groniu 3 września.
Symfonia Beskidzka to projekt muzyczny Zbigniewa Wałacha, wybitnego muzyka i kompozytora rodem z Istebnej, wnuka znanego artysty Jana Wałacha i założyciela Kapeli Wałasi. Zaprosił do niego sztab znakomitych muzyków i solistów z których każdy wzbogaca symfonię o własną indywidualność.
Symfonię tworzą najbardziej archaiczne melodie beskidzkiej ziemi splecione z nowymi kompozycjami w zaskakujących współczesnych aranżacjach. To po prostu trzeba usłyszeć!
Zagrają:
Zbigniew Wałach
Wojciech Golec
Joachim Mencel
Marcin Żupański
Jan Wałach
Boleslaw Niedoba
Paulina Kupczyk
Karolina Kupczyk
Łukasz Juroszek
Jarek Zawada
Zbyszek Michałek
„Nocne zwidy” – rzeźby Grzegorza Michałka podczas Beskidzkich Spotkań z Awangardą
„Nocne zwidy” to tytuł wystawy rzeźbiarza i antropologa kultury Grzegorza Michałka, które zobaczyć można będzie w Hotelu Złoty Groń podczas Beskidzkich Spotkań z Awangardą. Jak sugeruje tytuł będzie onirycznie, fantastycznie, awangardowo lecz nie bez nawiązań do beskidzkich i karpackich korzeni.
Grzegorz Michałek na co dzień prowadzi pracownię rzeźby JanosikArt zaś jego dzieła podziwiać można między innymi w Wiślańskim Ogrodzie Sztuki czy w Ogrodzie Bajek na Górze Grabowej w Brennej. Na Złotym Groniu osobiście opowie o swoich pracach, które są odbiciem jego fascynacji światem legend i baśni.
A tak pisze Hubert Bilewicz o sztuce artysty: ” W twórczości Grzegorza Michałka ważniejsze wydają się bowiem odniesienia do szamańskich praktyk rytualnych, niż akademickich konwencji artystycznych. Artysta jest tu raczej spontanicznym i uczciwym odkrywcą niż wyrachowanym rzemieślnikiem czy narcystycznym kreatorem. Jego rzeźbiarskie przedstawienia wynikają bardziej ze szczerego dialogu z materiałem i pamięcią form, które w sobie nosi, niż z chęci epatowania mistrzostwem warsztatu. Jego gesty twórcze naznaczone są życiodajnym potencjałem fantasmagorycznym; prowadzą do reinkarnacji drewna czy kamienia, nadając im inną postać, a może również prowadzą równocześnie do inkarnacji Ducha w materii.”
Tekst: Barbara Juroszek
Zdjęcia: Beata Legierska, Daniel Franek, Zbigniew Michałek
