Królowa portretu, która od lat 50. uwieczniła najważniejszych twórców ze świata teatru, filmu, sztuki – był taki czas, że każda gwiazda chciała mieć portret jej autorstwa.
Przygodę z fotografią rozpoczęła już jako ośmioletnia dziewczynka, a w wieku 11 lat wzięła udział w pierwszej wystawie fotograficznej. Fotografią zaraził ją ojciec, Eugeniusz Nasierowski, który również był fotografem, a zarazem pierwszym nauczycielem młodej artystki.
Później były studia na Wydziale Operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, gdzie studiowała między innymi wraz z Agnieszką Osiecką, Romanem Polańskim i Jerzym Skolimowskim.
Swój sukces zawdzięczała wypracowanej przez siebie estetyce fotografii portretowej, mistrzowsko operując oświetleniem modela.
Wśród portretów Nasierowskiej odnajdziemy take postacie, jak: Beata Tyszkiewicz, Krystyna Janda, Jerzy Kawalerowicz, Anna German, Roman Polański, Tadeusz Konwicki, Anna Jantar, Piotr Fronczewski, Gustaw Holoubek, Irena Jarocka czy Irena Santor…..
Ciekawe było jej porównanie fotografowania do….gotowania!
„Obowiązują te same zasady: proporcje, kompozycja, smak. I ten najważniejszy moment tworzenia, który zależy od osobowości”.
Prywatnie Zofia Nasierowska była żoną reżysera Janusza Majewskiego. Wspólnie napisali między innymi scenariusz serialu „Siedlisko”.
Choroba oczu zmusiła ją do zaprzestania pracy zawodowej i po trzydziestu pięciu latach zupełnie przestała fotografować.
Zmarła 3 października 2011 roku w Warszawie. Została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
{gallery}Zofia Nasierowska:::0:0{/gallery}
