Dziś kolejna porcja wspomnień z lat 90., za którymi wielu tęskni! Otóż okładka wrześniowego Vogue’a wyciągnęła nas z naszych codziennych, banalnych rutyn, by przypomnieć, jak bardzo tęsknimy za latami, gdy po prostu oglądaliśmy telewizję, zamiast skupiać się na naszych telefonach.
A na okładce piękne twarze, które wyglądają na nieco mniej dojrzałe niż ich prawdziwe lata! No cóż, być może w krainie gdzie Photoshop jest królem, wszyscy możemy zostać wiecznymi 20-latkami, nieprawdaż?
Cztery modelki na pokazie mody Versace w Mediolanie w grudniu 1991 roku
Wspaniale, że Vogue umieszcza weteranki na okładce – to przecież nie pierwszy raz, gdy magazyn stara się zaimponować starszym… Ale może następnym razem powinni pozwolić tym cudownym kobietom po prostu wyglądać tak, jak wyglądają. Bez filtrów, bez retuszu, po prostu piękne w swojej naturalnej postaci.
Prawda jest taka, że nawet w świecie pełnym sztuczności i idealizowania doskonałości, prawdziwe piękno polega na autentyczności i akceptacji siebie. Być może największym przestępstwem Vogue’a nie jest to, jak przedstawili te kobiety, ale jak próbowali ukryć ich prawdziwe ja. Chcielibyśmy zobaczyć prawdziwe zmarszczki, prawdziwe ślady życia. To jest prawdziwe piękno.
Oczywiście, nie możemy winić modelki za to, że chcą wyglądać jak najlepiej na zdjęciach. Ale istnieje różnica między naturalnym podkreśleniem piękna a kompletną transformacją w wersję demo – siebie, która nie istnieje w rzeczywistości.
W erze, w której wszystko wydaje się być sfałszowane, może najbardziej rewolucyjnym ruchem, jaki Vogue mógłby zrobić, byłoby pokazanie nam prawdy. Pokażcie nam prawdziwe twarze tych kobiet, które inspirowały nas przez lata. Pokażcie nam ich prawdziwą urodę. Bo w końcu, prawdziwe piękno jest wieczne.
Wam, Drogie Panie, życzyć tylko wypada, aby Wasze naturalne piękno było zawsze doceniane!
Mało Wam? Proszę bardzo, tutaj znajdziecie znacznie więcej: https://www.vogue.com/article/iconic-supermodels-reunite-september-2023-cover-interview
