„Extensa” Jacek Dukaj

Wędrówka wiedzy

Życie ludzkie to niekończąca się podróż poznawcza, rozpoczynająca się od pierwszych chwil istnienia, zarówno przed jak i po urodzeniu. Nieustannie uczymy się nowych rzeczy, od podstawowych umiejętności fizycznych (takich jak oddychanie i chodzenie), poprzez zdolności intelektualne (jak czytanie i pisanie), aż po te mniej powszechne i czasem uważane za zbędne. Każda z nich przyczynia się do kształtowania naszego „ja”, rozwijając osobowość i poszerzając horyzonty. Pod koniec życia, z perspektywy zgromadzonej wiedzy, nadajemy mu sens. Ilość zdobytej wiedzy sprawia, że życie wydaje się bardziej kompletnie i właściwie przeżyte. To także ścieżka do nieśmiertelności – poprzez właściwe kierowanie naszych działań, możemy dotrzeć do odkryć dających nadzieję na nieśmiertelność, a nawet przekroczyć granice humanizmu, odkrywając coś więcej niż pośmiertną niewiadomą. Jacek Dukaj w swojej powieści „Extensa” przedstawia tę podróż zarówno jako edukację, jak i przekraczanie granic ludzkości.

Zielony Kraj

„Extensa” rozgrywa się w Zielonym Kraju, ostatnim bastionie ludzkości po kataklizmie wywołanym rewolucjami naukowymi, które odmieniły świat. W tej rzeczywistości, gdzie granica między magią a rzeczywistością jest zatarta (podobnie jak w „Stu latach samotności”), zmarli współistnieją z żywymi, a cudowne przemiany są na porządku dziennym. W tym świecie, poświęcanie się zdobywaniu wiedzy staje się rzadką sztuką, kontynuowaną przez nielicznych. Główny bohater, inspirowany przez starożytnego astronoma, rozpoczyna dążenie do poznania wszechrzeczy, przekraczając kolejne granice poznania.

Magia i realizm

„Extensa” Dukaja to lektura wielowymiarowa, oferująca zarówno elementy horroru, jak i przygody, z charakterystyczną dla autora mitologizacją i zabawą pojęciami. Powieść łączy w sobie elementy baśni, dyskursu naukowego i filozoficznego traktatu. Charakterystyczna poetyka Dukaja ponownie olśniewa, a jego język wyznacza nowe granice literackiej wyrafinowania. Styl ten nie tylko zachwyca, ale również pełni ważną rolę w kontekście fabuły.

Biblijne motywy w futurystycznej odzie

Czytając 'Extensę’, zwróćcie uwagę na podobieństwa z Biblią. Może nie w sensie dosłownym, ale w metaforyce i podobieństwach co do zdarzeń, choć przeniesionych w bardzo odległą przyszłość i zastępując archaiczne słowa tymi, które być może homo sapiens wykształci.