Kalejdoskop, w którym zgłębiałem – może to zbyt górnolotnie powiedziane – temat związany z postępem technologicznym i wpływem sztucznej inteligencji na nas samych. Chciałem, choćby w niewielkim stopniu, podzielić się informacjami, które pozwolą lepiej zrozumieć świat, w którym żyjemy, choć sam też ledwie go znam.
Nie mogłem odpuścić sobie tematu AI – przecież wszyscy o tym mówią. Dlatego zastanawiałem się, jakie umiejętności są niezbędne, by przetrwać w erze technologii i co, moim zdaniem, pomoże nam przetrwać w świecie zdominowanym przez maszyny. Zahaczyłem też o sztukę i o to, jak AI współtworzy dzieła artystyczne. Chociaż pytanie: „Czy maszyny mogą zrozumieć i odczuwać emocje tak, jak my?”, pozostawiam bez odpowiedzi – nie wiem, co będzie za kilka lat i nie zamierzam wróżyć z fusów. Co wcale nie znaczy, że nie jestem tego ciekaw i nie staram się zrozumieć.
Poruszyłem bardzo pobieżnie, bardziej jako impuls do przemyśleń, temat dotyczący moralnych konsekwencji powierzania maszynom decyzji dotyczących ludzkiego życia. Sprowadzenie ludzkiego życia do rachunku matematycznego powinno wzbudzić refleksję nad naszymi wartościami i granicami technologicznego postępu. Dlatego zadałem sobie pytanie, czy maszyny są zdolne do podejmowania etycznych decyzji i czy powinniśmy im na to pozwolić. A wszystko to po to, aby technologia była dla nas narzędziem wspierającym nasz rozwój, a nie zastępcą naszej tożsamości.
Mam nadzieję, że ta audycja dostarczy Ci inspiracji do dalszego zgłębiania tematów związanych z rozwojem technologii i naszego miejsca wśród maszyn – reszta należy do Ciebie. Dziękuję i zapraszam na kolejne odcinki!”
