„Uległość” – Michel Houellebecq

„Uległość” – Kontrowersyjna czy nie?

No to zaczynamy! „Uległość” Michela Houellebecqa, czyli jak wywołać burzę w szklance wody i zmusić wszystkich do dyskusji przy kawie. Wydana w tym samym roku co ataki terrorystyczne we Francji – co za zbieg okoliczności, prawda? Nie ma to jak dobra dawka kontrowersji, by rozpalić publiczną debatę!

Dystopia po francusku

Akcja „Uległości” dzieje się we Francji przyszłości, gdzie władzę przejmuje fikcyjna partia Muzułmańskiej Braterii. No i oczywiście, Francja zmienia się nie do poznania. Houellebecq, niczym kulinarny eksperymentator, miesza w swojej powieści politykę z religią, edukację z kulturą.

Przeczytaj również: „12 zasad” – Jordan Peterson

François – bohater naszych czasów

Główny bohater, François, to taki typowy Janusz akademii. Specjalista od Huysmansa, zapatrzony w dekadentyzm, a do zmian wokół niego podchodzi z entuzjazmem ślimaka. Jego postawa to kwintesencja „no cóż, takie czasy”.

Przeczytaj również: „Krótka historia czasu” – Stephen Hawking

Satyra czy przestroga?

Houellebecq, niczym literacki błazen dworski, kpi sobie z wszystkiego: od kryzysu tożsamości po rosnący wpływ islamu w Europie. Nie boi się kontrowersji, bo przecież co to za powieść bez szczypty soli?

Przeczytaj również: „Co widać a czego nie widać” – F. Bastiat

Reakcje – od A do Z

O „Uległości” mówią wszyscy – jedni, że Houellebecq to prorok, inni, że panikarz. Niektórzy widzą w nim islamofoba, inni odważnego realistę. Jedno jest pewne – książka nie pozostawia obojętnym i zmusza do zastanowienia, czy to, co czytamy, to przestroga, czy może tylko zabawa w literacką piaskownicę.

Przeczytaj również: „O wojnie galijskiej” – J. Cezar

Wnioski?

„Uległość” Houellebecqa to książka, która albo zostanie twoim literackim kompanem przy herbacie, albo wyląduje z hukiem w koszu. Ale jedno jest pewne – niezależnie od twojej opinii, zapewni ci tematy do rozmów na przynajmniej kilka nadchodzących kolacji.